De Belgische arbeidsmarkt wordt steeds complexer en telt sinds enkele jaren weer enkele nieuwe statuten en innovatieve arbeidsrelaties, die al dan niet tot multi-jobbing kunnen leiden. Denk maar aan de flexi-jobs, de arbeid binnen de platformeconomie en het onbelast bijverdienen dat dit jaar misschien zal ingevoerd worden. In dit artikel gaan we via de beschikbare statistieken na of multi-jobbers eerder een kwetsbare groep zijn op onze arbeidsmarkt die door middel van verschillende jobs moeten zien rond te komen, of dat het veeleer om sterke profielen gaat met opportuniteiten om er een job bij te nemen. Onze analyses tonen aan dat dé multi-jobber alvast niet bestaat. Om een voldoende genuanceerd beeld te krijgen van multi-jobbers, delen we hen op in twee types: een groep die meerdere loontrekkende jobs combineert en een groep die er bij hun loontrekkende job nog een zelfstandige job bijneemt. We stellen duidelijke verschillen vast tussen deze twee types.